Hoe graag ik ook uit eten ga, als het keihard regent, stormt en te keer gaat buiten dan verkies ik binnen blijven toch echt boven het uitproberen van een nieuw restaurant. Zo ook het weekend dat ik samen met Ruben genoot van een paar dagen in een super schattig huisje in Turkeije. En nee niet het land Turkeije maar het gehucht vlakbij Waterlandkerkje. Waterlandkerkje? Ja, iets meer dan een gehucht, een heus dorpje in Zeeuws-Vlaanderen. Dat klinkt misschien net wat bekender.
Doorweekt een hapje eten
Voor ons een soort van naast te deur, dus hadden we het goede plan om op de fiets te gaan. Vanaf Vlissingen met de boot naar Breskens en vanaf Breskens slechts 12 kilometer naar het huisje. Top plan. In principe verwacht je ook dat het weer eind mei redelijk tot goed is. Nee, hoor het weekend wat wij kozen was onstuimig met regen en veel wind. Zo ook de vrijdag, de aankomstdag. In mijn hoofd had ik allerlei plannen. We gaan daar eten, of nee toch daar, oh nee we fietsen nog een stukje verder om het restaurant daar te testen. Maar jeetje, als het met bakken uit de lucht komt, fiets je niet voor je plezier nog even 15 kilometer naar Sluis om doorweekt een hapje te eten en vervolgens weer 15 kilometer in de zeikende regen terug. We besloten, we blijven binnen. Dat ging niet helemaal op, want meer dan een fles cava hadden we niet bij. Nu vind ik zeker dat iets als Cava een primaire levensbehoefte is, maar toch hadden we zin in wat voedsel. Een paar kilometer naar de supermarkt klinkt nog altijd beter dan een veelvoud daarvan, dus sloegen we groots in bij de dichtstbijzijnde winkel.
Ik weet niet of je de foto’s al bekeken hebt, van ons geweldige huisje, maar als je die ziet, snap je dat binnen blijven echt geen straf is. En aangezien ik soms best een beetje huismutserig kan zijn, verheugde ik me direct op dat avondje binnen. Make-up er al lekker af, huispakkie aan. Dat laatste is volgens mij echt iets van Nederlandse vrouwen. Not charming at all maar goed, je hoeft er niet altijd op je Paasbest uit te zien. Toch?
Ultiem comfort food
Koud en herfstig, dat vraagt om ultiem comfort food, dacht ik al snel. Wat is nou beter comfort food dan pasta? Pasta in alle vormen, soorten, maten en met allerlei soorten sauzen, maar als ik dan toch de ultieme comfort pasta moet kiezen, is het pasta met gehaktsaus. Die gehaktsaus maak je zoals jij dat lekker vindt, zolang er maar gehakt, tomaten en knoflook in zit. Soms heb ik zin om iets meer moeite te doen en maak ik er een echte bolognesesaus van. Fijngehakte bleekselderij en wortel, scheutje rode wijn. Maar meestal houd ik het zo basic mogelijk. Deze pasta eet je na een middag schaatsen in de vrieskou, waarna je zo’n bord dampende en stevige pasta wel verdiend hebt, maar ook na een dag hard werken in de lente. Gewoon wanneer je daar behoefte aan hebt. Ik hoop dat ik die pasta dan ook verdien na heel veel kilometers fietsen, want eerlijk gezegd schaats ik nooit en vermijd ik zoveel mogelijk kou.
Het allerlekkerste is om de saus gewoon heel even de tijd te geven om in te dikken en de smaken met elkaar de laten vermengen. Ik eet er graag een groene salade bij met veel citroensap of balsamicoazijn. Vergeet niet de Parmezaanse kaas hè, want comforting zonder kaas, dat kan natuurlijk niet ;-)
Pasta met gehaktsaus
Voor 4 personen
Dit zit erin:
400 gram pasta naar keuze, ik kies vaak voor farfalle of penne
400-500 gram rundergehakt
2 teentjes knoflook, fijngehakt
2 blikjes tomatenblokken
1 blikje tomatenpuree
Verse basilicum, zoveel je wil en grof gehakt
Parmezaanse kaas, gebruik ook hier zoveel je lekker vindt
Peper en zout
Olijfolie
Zo maak je het:
Verhit een flinke scheut olijfolie in een braadpan of wok en bak hierin het gehakt rul. Als het gehakt bruin kleurt, bak je de knoflook mee en breng je het gehakt op smaak met peper en zout.
Voeg nu de blikjes tomatenblokken en de tomatenpuree toe. Breng de saus aan de kook en laat op een zacht vuurtje pruttelen. In principe is de saus na een minuut of tien al prima te eten, maar het lekkerste is het om hem zeker een half uur tot een uur met het deksel half op de pan op het vuur te laten.
Kook onder tussen de pasta zoals op het pak staat.
Als de saus de dikte heeft die je wenst, schep je de gekookte pasta erdoor. Verdeel nu de basilicum over de pasta en roer goed. Proef even of je het goed op smaak vindt. Voeg desgewenst nog wat peper en zout of een scheutje olijfolie toe.
Verdeel de Parmezaanse kaas erover op het bord en eet er een lekkere groene salade bij.
Tip! Wil je nog een wat verstevigere saus? Hak dan een wortel, uitje en stengel bleekselderij helemaal fijn en fruit dat aan voordat je het gehakt rul bakt.
Ga jij een recept van Little Spoon maken? Laat het mij dan weten. Ik ben super benieuwd naar jullie kookkunsten. Dit kan via Facebook of tag @littlespoonnl op Instagram of op Twitter.
Like jij Little Spoon al op Facebook? Of volg je Little Spoon al op Instagram en op Twitter?
lifestyletalks.wordpress.com zegt
Die saus ziet er heerlijk uit! Zal ik eens proberen met tofu ipv gehakt!