Mexicaanse ceviche van schol

‘Lusten jullie schol?’ Vroeg de buurman mij laatst, toen ik de deur uitsprintte omdat zijn overhemd van de waslijn bij ons in de thuis was gewaaid. Ik wist al wat voor vraag erna kwam, namelijk of we zin hadden in verse vis. Dat is een vraag waar ik nooit nee op zeg. Ik ben een grote visliefhebber, maar eet het toch echt veel te weinig. Je snapt dat een pakketje van twee kilo schol dan meer dan welkom is.

Jaloers

Vroeger was ik altijd een beetje jaloers op mensen die zo’n buurman hadden of een kennis die ze regelmatig verse visjes toestopte. Nu zijn wij de gelukkig die op vrijdag tong of schar krijgen. Geweldig begin van het weekend is dat. Meestal eten we dan enkel de vis, lekker gebakken in veel roomboter met een glas droge witte wijn. Meer heb je ook niet nodig. Twee kilo schol was wel wat veel dus we hadden nog een hele kilo over. Al weken had ik zin in Mexicaanse ceviche. Vis gegaard in zuur. Als ik dacht aan het zachte van de vis, dat frisse zuur, de koriander en de spicy rode peper liep het water me al in de mond. Ik heb wel eens vaker ceviche gegeten, maar nog nooit op deze manier en al helemaal niet zelf gemaakt. Een kilo schol in huis is dus geen excuus om het niet te doen, dus ging ik aan de slag.

Donderwolkje

Oh ja, shit, de schol heeft nog graat en huid, dat betekend dus fileren. Ook dat deed ik niet eerder. Lang leve YouTube dus ik zocht een filmpje op. Het zag er uit als een eitje maar dat viel stiekem toch een beetje tegen. De huid is dik en stevig en mijn fileermes is een tijd geleden gesneuveld in een heftige kookstrijd. Of eigenlijk meer in mijn slowjuicer toen ik wat groente en fruit even doorduwde met mijn mes. Heel dom natuurlijk want daar heb je gewoon zo’n aanstampding voor. Bij vis één wilde ik al de handdoek in de ring gooien. Wat een stom werk zeg. Boven mij hing een behoorlijk donderwolkje. Ongeduld is geen handige eigenschap met koken en nieuwe dingen proberen. Ik kon twee dingen doen. Stoppen en de vis maar weer bakken of gewoon niet zeuren, doorzetten en later – eindelijk – genieten van die Mexicaanse ceviche. Ik ging door en dat hele fileerklusje werd steeds leuker. Kijk, ik ben echt lang bezig geweest, maar hoe beter je fileert, hoe meer vis je overhoudt dus dat was het nieuwe doel.

Ik kreeg er absoluut geen spijt van want de ceviche was fantastisch. De ceviche schepte ik op soft taco’s die ik even kort bakte zodat ze niet meer soft waren. De logica ontbreekt hier misschien een beetje, maar de ceviche is zacht en dat leek mij gewoon veel lekkerder op iets knapperigs. We hebben gesmuld en dit is zeker niet te laatste keer dat ik het maak. Volgende keer ga ik wel gewoon voor een visfilet of garnalen, want dat lijkt me ook mega lekker.

Ga jij een recept van Little Spoon maken? Laat het mij dan weten. Ik ben super benieuwd naar jullie kookkunsten. Dit kan via Facebook, tag Little Spoon op Instagram of op Twitter en gebruik de hashtag #LITTLESPOONNL.

Volg je me al?
Facebook, Instagram, Twitter