Salade met eendenborst en pompoen

As we speak of beter as we typ zit ik in de sportschool. Na mijn workout haastte ik mij naar de kleedkamer om daar plaats te nemen op een bankje en druk te tikken. Inspiratie voor verhalen die ik graag met jullie deel komt nou eenmaal op de meest gekke momenten. Laatst ook al, toen ik mijn fiets van het slot haalde bij het fietsenrek van, je raadt het al, de sportschool. Ik denk serieus dat het een teken is. De sportschool zegt op deze manier kom toch terug want hier train je om dat goddelijke en jonge lijf (ahum) te behouden en krijg je ook nog eens bergen met inspiratie. Fijn dit. Ik kom terug. Vier keer per week zelfs. Oké, niet altijd elke week, maar zo vaak mogelijk.

Strakke kont

Maar goed, het is dus een gewone doordeweekse avond. Na een drukke dag kon ik kiezen. Of op de bank luieren en Sophie in de Kreukels kijken of sporten. Ik koos voor het laatste. Met bovengenoemde reden in mijn achterhoofd. Op de mat ben ik druk in de weer met mijn workout. Wat zwaaien met de kettle bell, een soort martelwerktuig van ijzer, gewichten en iets op de mat waarbij ik mijn benen naar achter schop. Het ziet er niet uit als ik dat doe. Ik kan dat niet sierlijk. Het maakt ook niet uit. De oefening belooft me een strakke kont. Prima, kan ik meeleven.

Nu komt het. Achter me ligt een jong meisje. Ze traint samen met haar vriend. Ik gok dat het nog tieners zijn. Vanmiddag maakte zij hun huiswerk geschiedenis en dromen over volgend jaar, wat ze na hun examens doen. Met mijn kicks naar achter trap ik dat meisje bijna tegen het hoofd. Niet echt bijna, want ik check even bij haar of ik niet te dichtbij kom. Ik verontschuldig me en de jongen zegt tegen me: ‘Oh maar mevrouw als het raak is merkt u het vanzelf wel.’

U??

U?? U?? Mevrouw? Oh boy, hier kan ik zo nog niet aanwennen. Ik ben toch ook nog een meisje? Zo lang is het toch nog niet geleden dat ik examen deed? En mijmerde over de toekomt? Nu ben ik mevrouw en oud in vergelijking met hen. Geef ze eens ongelijk, want als je het een beetje ongunstig afrond ben ik dubbel hun leeftijd. Ik had zelfs, ja, ja ik gooi hem er gewoon even in, hun moeder kunnen zijn. Dan was ik een hippe jonge moeder. One of the guys. Ik dwaal af. Mevrouw en u. Ik moet er maar mee dealen.

Stekeltjes in mijn scheiding

Hoe zit dat eigenlijk met grijze haren? Wanneer verf je je haar dan? Want laatst spotte ik er dus een paar. We hebben boven de wc een spiegel hangen. Vraag me niet waarom, maar het is zo. Voor wie het wel wil weten, iets met een oud huis, verplaatste gasmeter, soort van gat in de muur. We hangen er wel wat voor. Zoiets. Het licht is vreselijk en mijn oog viel op wel hele blonde haren. Bij nadere inspectie was dit grijs. Help. Lang leve blond haar. Ze vallen nu nog niet zo op en verdwijnen in de massa maar toch ook dit is een dingetje. Ik trok ze er eerst uit met een pincet maar die haren komen gewoon terug en stekeltjes in mijn scheiding vind ik nog minder leuk dan grijs haar.

Volwassen vrouw

Ach ja wat stelt het toch voor die grijze haren. Niets! Ik ben gezond en gelukkig en dat is eigenlijk gewoon het aller aller belangrijkste. Als mijn omgeving me zo’n volwassen vrouw vindt, dan is het ook tijd om me zo te gedragen. Stoppen met uitstellen en de daad bij het woord voegen. Al een hele tijd wil ik iets maken met eend. Ik ben gek op eend, maar op de één of andere manier houd het me tegen. Waarom eigenlijk? Het bakken van een stukje eendenborst is helemaal niet moeilijk en man wat is het lekker. Als je slim bent, combineer je de eend dan met allemaal ingrediënten die ook nog eens ontzettend gezond voor je zijn. Pompoen is goed voor je huid, heb ik mij laten vertellen. Die grijze haren houd ik dan misschien niet tegen, maar mijn huid probeer ik gewoon jong te houden.