Aziatische pannenkoekjes met eend en pruimensaus

Al maanden droomde ik van de smaken van deze Aziatische pannenkoekjes met eend gemarineerd in five spices en pruimensaus. Wat ongelofelijk lekker. Je weet niet wat je proeft. Vandaag deel ik het recept met je en biecht ik direct iets op.

Gluurder

Ik ben een echte gluurder. Omdat ik het een negatief woord vind, noem ik het gewoon nieuwsgierig van aard. Uiteindelijk blijft het gene wat ik doe ordinair naar binnen loeren. Ik geniet ervan om van een afstandje te zien hoe andere mensen wonen. De weg van Vlissingen naar Middelburg is wel één van mijn favorieten om huizen te spotten. Oké en dan natuurlijk niet de buitenkant, maar de binnenkant. Soms met gevaar voor eigen leven. Ik kijk zo ingespannen naar alle huizen dat ik tegenliggers of geparkeerde auto’s soms bijna over het hoofd zie. Bijna gelukkig. Het is nog niet tot een aanrijding gekomen. Houden zo natuurlijk. Overdag zie je bijna nooit mensen in de woonkamers. Zodra de schemering intreedt of het is donker, branden de lichten, zie je gezinnen aan tafel, een man alleen met een krant of een ouder echtpaar voor de televisie. Het intrigeert me en soms fantaseer ik nog even door over die personen. Klinkt dat gek?

Als klein kind had ik dit al. Heerlijk vond ik het om ongegeneerd te woonkamers in te kijken. Vooral oude huizen met een kamer ensuite vond ik fantastisch. Wat een geluk dat ik nu dan zelf in zo’n jaren dertig huis woon met dit prachtige detail. Het heeft de gluurdrang nooit weggenomen overigens. Alleen maar versterkt eigenlijk.

Virtueel binnen neuzen

Wanneer het nou regent en je hebt geen zin om naar buiten te gaan maar wel enorme behoefte aan andermans woonkamer, dan is Funda natuurlijk ook altijd een goed idee. Doen jullie dat ook wel eens? Zo’n site doorspitten met huizen die te koop staan? Droomvilla’s bekijken of even virtueel binnen neuzen bij dat ene leuke huis wat je onderweg tegenkwam. Of juist die woning die je er vreselijk uit vindt zien. Programma’s als Huizenjacht vind ik ook heerlijk tijdverdrijf. Ik had stiekem gewoon makelaar moeten worden. Wie weet in een volgend leven.

Gluur aandoening

Het is fijn om te weten dat ik niet de enige ben met de gluuraandoening. Wij wonen aan een vrij drukke straat met een behoorlijk levendige stoep. Buren lopen af en aan, bezoekers van het ziekenhuis, toeristen die richting de Vlissingse boulevard gaan en andere wandelaars die onderweg zijn. Het gebeurt niet vaak dat mensen voorbij lopen en NIET naar binnenkijken. Bijna iedereen draait zijn of haar hoofd even naar links, of rechts, afhankelijk welke kant je op gaat natuurlijk en bekijkt ons eigen paleis. Ik heb daar totaal geen moeite mee. Zou een beetje gek zijn ook. Soms roepen we voor de grap wel eens ‘mooi hè?’ Mijn schatje en ik hebben dan de grootste lol. Ach ja, ieder zijn gebrek.

Toko

Al maanden droomde ik. Niet over een mooi huis wat ik gespot had, maar over Aziatische pannenkoekjes, gevuld met eend en pruimensaus. Van die pannenkoekjes die je bij elk goed Chinees restaurant eet. Zo’n restaurant heb ik helaas niet in de buurt. Op mijn vrijgezellenweekend in Amsterdam at ik ze voor het allereerst. Ik vond het echt geweldig lekker en nam me voor om ze zelf ook eens te maken. Ik neem me wel meer voor, maar toch realiseerde ik dit plan sneller dan verwacht. Tijdens een middagje Zierikzee met vriendin Loets en na een lunch bij De Zeeuwse Hemel belandden we bij een toko. We keken er een beetje rond en ineens zag ik pruimensaus staan. Dit moest een teken zijn. Ik checkte direct of de toko ook pannenkoekjes verkocht. Ik had geluk. Dit zijn trouwens hele dunnen ronde vellen van tarwe waar je bijna doorheen kijkt. Een dag later was het dan zover. De eendenborst marineer ik in sojasaus en five spices poeder. Echt, je weet niet wat je proeft. Het zoete van de eend en de pruimensaus smaakt geweldig met de frisse komkommer en het scherpe van de lente-ui.

Wat mij betreft is dit een te gek borrelhapje, maar ook tijdens de lunch of diner zeg ik geen nee tegen dit gerechtje. Beleg de pannenkoekjes van te voren of zet alle ingredienten op tafel en laat iedereen zelf vullen en belggen. Weet je, ga gewoon voor dat laatste. Makkelijk en nog gezellig ook.

Ga jij een recept van Little Spoon maken? Laat het mij dan weten. Ik ben super benieuwd naar jullie kookkunsten. Dit kan via Facebook, tag Little Spoon op Instagram of op Twitter en gebruik de hashtag #LITTLESPOONNL.

Volg je me al?
Facebook, Instagram, Twitter