Snelle kikkererwtensalade

Als ik snel iets op tafel wil toveren, maak ik deze kikkererwtensalade. Super lekker en zo gemaakt. Vandaag vertel ik je hoe en wat ik vroeger nou eigenlijk vond van de peulvrucht in kwestie.

Hoe gek ik nu ook ben op kikkererwten, vroeger vond ik er echt niets aan. De naam associeerde ik met echte erwten. Die stonden als kind ook niet op mijn lijstje van favoriete groentes. Tenzij ik ze door de ragout van een kroket kon prakken. De vulling van de kroket haalde ik er dan uit om het heerlijk te mengen met erwtjes en wat mayonaise. Daarna vulde ik het knapperige omhulsel opnieuw en zo had ik mijn eigen bijzondere kroket. Je merkt, het bedenken van nieuwe recepten en het creëren van de lekkerste gerechten zat er al vroeg in. Niet echt smakelijk hè?

Geen winnaarsrecept

Terug naar de kikkererwt, want daar ging het eigenlijk over. De kleur van de peulvrucht in kwestie vond ik maar een beetje nietszeggend en zelfs een tikkeltje flets. En dan de textuur, die vond ik veel te melig. Dit bij elkaar is geen winnaarsrecept.

Plaatsvervangende schaamte

Ik maakte kennis met de peulvrucht, bij mijn eerste vriendje. Met een Spaanse moeder stonden er vaak bijzondere gerechten op tafel. Iets waar ik totaal geen moeite mee had. Ondanks dat ik de kikkererwten liever links liet liggen, van de stoofpot met inktvis en aardappel kon ik geen genoeg krijgen. Tot er een keer een soort Spaanse huzarensalade voor mijn neus stond. Ik kende natuurlijk wel de Nederlandse variant. Met aardappel, mayo en iets van rundvlees. Deze salade zat vol met kikkererwten. Ik ben een hele poos bezig geweest om rond de peulvruchtjes te eten. Nu weet ik zeker dat ik er van gesmuld had. Plaatsvervangende en wat verlate schaamte voor het gepiel en gespeel met mijn eten. Vreselijk vind ik dat soort kinderen eigenlijk.

Sjakie en de Chocoladefabriek

Inmiddels, zo’n zeventien jaar later – help, ik word oud – eet ik wekelijks kikkererwten. Als ik niet oppas, word ik er nog wel eens één. Net zoals dat meisje in Sjakie en de Chocoladefabriek, die een blauwe bes werd. Kikkererwten smaken zo goed in een stoofpot met pittige salami of juist in een stoof met spinazie en komijn. Door een couscoussalade of natuurlijk als hummus. Iets wat ik trouwens al heel vaak heb gemaakt, maar nooit helemaal zo krijg zoals ik gehoopt had. Ik geef niet op. Ik blijf proberen tot ik een keer het Eureka hummus moment heb.

Deze kikkerertwtensalade is zo eenvoudig te maken, echt geloof mij. Eigenlijk mag je het niet eens een recept noemen. Meer dan wat ingrediënten in een schaal doen en even doorroeren is het niet. De smaak daarentegen is geweldig. Dit is een salade die ik graag maak op momenten dat je voor veel mensen tegelijk kookt, maar eigenlijk geen inspiratie hebt. Of erger nog, geen zin om iets te maken. Serveer er brood bij, wat fetadips en je hebt een heerlijke lunch. Met een eenvoudige tomatensoep erbij, turn je de lunch om tot lichte maaltijd. Wil je wel uitpakken? Maak dan nog wat gehaktballetjes die je kruidt met ras el hanout. Zeker weten dat iedereen zijn vingers erbij op eet!

Ga jij een recept van Little Spoon maken? Laat het mij dan weten. Ik ben super benieuwd naar jullie kookkunsten. Dit kan via Facebook, tag Little Spoon op Instagram of op Twitter en gebruik de hashtag #LITTLESPOONNL.

Volg je me al?
Facebook, Instagram, Twitter