Boterham met bietenhummus en forel

Een boterham met bietenhummus en forel is wat mij betreft een uitstekende lunch. Voor ik het recept met je deel vertel ik over mijn bijnaam Vrouwtje Theelepel en liefde voor lepels.

Allerschattigst vrouwtje

‘Een lepel is een ding, daar kun je pap mee roeren. Hij helpt je ook om de baby mee te voeren.’ Als je van mijn leeftijd bent of ergens geboren in de jaren 80, dan ken je vast Vrouwtje Theelepel wel. Met een beetje geluk zing je die eerste zin dan ook uit volle borst mee, zodra je het beginliedje van de tekenfilm hoort. Het liefste lekker hoog en een tikkeltje vals. Voor wie haar niet kent, Vrouwtje Theelepel is een allerschattigs vrouwtje. Klein, gekleed in een rok met schort, een gouden theelepel rond haar hals en een hoge knot op haar hoofd.

Vrouwtje Theelepel is best bijzonder want ze kan zo klein worden als een theelepeltje. Ze is al niet groot, maar op dat soort momenten is ze met het blote oog amper zichtbaar. En ze praat met dieren. Dat willen we allemaal toch wel?

Hoge knot

Mijn vriendinnen noemen me regelmatig Vrouwtje Theelepel. Voor wie afvraagt waarom? Ik en dit tekenfilmdametje hebben behoorlijk wat gelijkenissen. Ik ben net als Vrouwtje T. niet al te lang. Eén of misschien net twee turven hoog. Klein dus. Maar het belangrijkste is haar hoge knot. Laat dat nou ook mijn handelsmerk zijn. De laatste tijd draag ik mijn haar vaker los dan voorheen, maar het fijnste zit die bos krullen opgebonden bovenop mijn hoofd in een hoge knot. Hoe hoger hoe beter. Vooral als ik werk, sport, na een nacht stappen of een dag dansen op een festival en ik mijn haar beu ben. Het zit in de weg, wordt warm in mijn nek en springt alle kanten op.

Korte coupe

Waarom ik het dan niet afknip? Logisch toch? Dan is een knot niet meer mogelijk. En ik heb ooit eens een korte coupe gehad. En heel eerlijk? Dat stond me echt vreselijk. Met kort bedoel ik dan ook kort. Gelukkig stamt dat uit de tijd van de fotorolletjes en staat daar niets van op één of andere harde schijf. Althans, dat hoop ik dan maar.

Toen ik besloot om te starten met een blog heb ik uren nagedacht over een passende naam. Anders dan anders en iets wat slaat op mij. Dat vond ik nog best lastig. Natuurlijk kwam Vrouwtje Theelepel om de hoek kijken, maar dat vond ik dan weer een beetje kinderachtig. Na een mega whatsapp sessie met vriendinnetje An werd Little Spoon geboren. Bij Little Spoon wist ik direct dit is het. Zonder ook maar aan mijn bijnaam te denken. Tot ik me ineens bedacht dat Little Spoon stiekem best iets weg had van Vrouwtje Theelepel, maar dan gewoon een tikkeltje meer volwassen.

Kleine lepeltjes

En nu omring ik mij met kleine lepeltjes. Ik verzamel ze op de rommelmarkt en in kringloopwinkels, maar leuker nog, ik krijg allerlei lepeltjes cadeau. De één nog mooier dan de ander, maar allemaal even bijzonder. Ik leek dan altijd al op Vrouwtje Theelepel met die knot en beperkte lengte, maar nu hebben we ook nog de lepels gemeen. Ik draag er dan wel geen rond mijn nek zoals mijn evenbeeld, maar ik draag het wel in mijn hart. En dat heeft wat mij betreft een heel groot voordeel. Een lepel in mijn hart raak ik niet kwijt en rond mijn nek, ben ik daar nog niet zo zeker van ;-).

Weinig poespas

Deze belegde boterham heeft niet veel uitleg nodig. What you see is what you get. Weinig poespas, makkelijk te maken, maar wel echt heel lekker. De bietenhummus is fris en dat combineert mega goed met de vette forel. Garneer je bammetje met dille en wat kiemen en klaar is Kees.

Ga jij een recept van Little Spoon maken? Laat het mij dan weten. Ik ben super benieuwd naar jullie kookkunsten. Dit kan via Facebook, tag Little Spoon op Instagram of op Twitter en gebruik de hashtag #LITTLESPOONNL.

Volg je me al?
Facebook, Instagram, Twitter