Reisdagboek Auvergne #1: Puy de Dome & confit de canard

Jeetje waar blijft de tijd. Het is alweer bijna twee maanden geleden dat ik op persreis ging de Auvergne. Een regio in Frankrijk die bij mij onbekend was. De eerste indruk was geweldig. Regelmatig droom ik nog even terug naar de mooie omgeving. We beklommen de Puy de Dome, sliepen in een typische Franse auberge, maar ook in een B&B met misschien wel het mooiste uitzicht wat ik ooit heb gezien. We aten eend en linzen, wat zo typerend is voor de streek. Ik ging wildplukken in de Sancy Massif om al het geplukte daarna op te eten in de meest lekkere en pure gerechten. Ik struinde over marktjes met streekproducten en liep watertandend door allerlei fromageries. Natuurlijk nam ik van alles mee, want dit wilde ik thuis nog eens proeven. En eten is toch de mooiste souvenir?

Cantal Massif

Ik overwon mijn hoogtevrees met een hike door de Cantal Massif. Het is hoog en ruig. Maar ik deed het. Op mijn Adidas. Ha, wat nou bergschoenen. Stiekem helemaal niet handig maar oké. Ik had goede gesprekken met verschillende Franse katten en at voor het eerst truffade. Oh my, dat was fantatisch. Dit is een aardappelgerecht met kaas uit de Cantal. Terwijl ik dit schrijf loopt het water me in de mond. Ook bezochten we een kaasboerderij. Niet zonder te proeven en ook daar ging wat van mee naar huis. In drie verhalen neem ik jullie mee naar de Auvergne. Ik hoop dat jullie dat leuk vinden! Vandaag deel 1.

De Auvergne was mijn tweede kennismaking met Frankrijk. Ik vertelde het al eerder. Jarenlang had ik niets met Frankrijk als vakantieland. Ik kende Parijs, maar dat is dan ook het enige. Bretagne bracht hier verandering in. Hier leerde ik Frankrijk een klein beetje kennen en sloot de streek in mijn hart. Het smaakte naar meer. Geluksvogel als ik ben, mocht ik vier dagenlang de Auvergne ontdekken. Een topje van de ijsberg. Een kleine kennismaking, een eerste indruk, die ik nooit meer vergeet. Ik ga terug. Dat weet ik zeker. De Auvergne en Bretagne is in niets met elkaar te vergelijken behalve dan de rust en de ruimte.

Imponerend

Elke bocht die we om gaan veranderd het landschap. Het raast aan ons voorbij als we in het busje zitten dat ons van A naar B rijdt. Ik blijf maar kijken. Het is indrukwekkend en imponerend. Wat voel ik me klein in deze prachtige natuur. Alles wat ik me in mijn fantasieën voorstel bij Frankrijk, is de Auvergne. De bergen, het groen, de kronkelstraatjes met wonderschone huizen, idyllische dorpjes en bovenal heerlijk eten. Want jeetje, het is er mooi, maar alle gerechten die ik proefde waren verrukkelijk.

De Auvergne is het grootste vulkanische gebied van Europa en zo weinig Nederlanders weten er vanaf. Er zijn overigens geen actieve vulkanen meer, maar dat geeft niet. Ik wilde het met eigen ogen zien, hoe dan ook. Wandelen over vulkanen, in Frankrijk. Klinkt dat niet als ieders droom? De vulkanen slapen en zijn al jaren niet meer actief. De natuur is er niet minder indrukwekkend door. Groene valleien, meren, kabbelende beekjes, slinger de slanger weggetjes, dennenbomen van tientallen meters hoog die iets dramatisch hebben, uitgestrekte weilanden met koeien en vooral hoge bergen. Ik kan de Auvergne het beste omschrijven als puur, rauw en echt. Ongepolijst vol met onontdekte diamanten. De foto’s van die mooie natuur, zie je trouwens in deel 2 en 3.

Ik voel me er vrij. Het is een plek waar je de drukte van de stad of je eigen hectische leven even ontvlucht. Er heerst een serene rust. Het lijkt wel of ik dat steeds meer waardeer. Hield ik vroeger nog van druk, vol en toeristisch, geniet ik nu het meest van de plekken waar je amper mensen tegenkomt.

Wolkendekken

Na een korte vlucht landen we op het vliegveld van Clermond-Ferrand. Stiekem hoopte ik op zonnig weer, een strakblauwe lucht en zomerse temperaturen. Onder het mom van, even voorbruinen voor mijn vakantie naar Portugal. Het weer bleek het tegenover gezelfde. Koud, regenachtig en een grijze lucht. Ik was goed voorbereid met een regenjas in mijn tas. Geen regenbroek, maar dat stamt denk ik nog uit de basisschooltijd. En weet je, het was eigenlijk helemaal oké. De landschappen werden mysterieus door die wolkendekken. Meestal dan.

Onze eerste stop was een zoek aan de vulkaan Puy de Dôme. Een groene en vruchtbare oase. Een glooiend landschap met prachtige vergezichten. Volgens de folders dan, want door de regen en een dik pak grijze wolken kijken we tegen een muur aan. Het zorgt voor een hoop lol en hilariteit. Mijn regenjas is een uitkomt. Wel jammer dat mijn broek en schoenen alsnog zeiknat zijn. Eigen schuld dikke bult.

Na een warme cappuccino duiken we weer ons busje in en rijden naar Clermond-Ferrand. Een studentenstad met een fijne sfeer en straten die stijl om hoog lopen naar de cathedraal. Bakkerijen met bonbons en macarons, boetiekjes met stijlvolle Franse mode, een overdekte markt waardoor ik spontaan zin krijg om te koken en mijn absolute hoogtepunt, een fromagerie met een ontelbaar aantal kazen. We mogen proeven en ik kies mijn twee favorieten uit om mee naar huis te nemen. Ik zeul ze vervolgens drie dagen mee in mijn trolley en zodra het kon gingen ze de koelkast in.

Le Mont Dore

Aan het begin van de avond rijden we naar onze slaapplek voor de nacht. We arriveren net voor de schemer in Le Mont Dore. Een dorpje waar je je in Frankrijk waant. Niet zo gek ook natuurlijk want we zijn in Frankrijk. Het dorp ligt prachtig tussen de heuvels. We slapen bij Le Russie. Een allerschattigst hotelletje. Het is er behaaglijk warm en dat is fijn na zo’n plens regen. Mijn kaasjes roepen me vanuit mijn tas. Ik besluit me in te houden en me klaar te maken voor het diner.

Kneuterigheid

Het restaurant waar we die avond eten ligt te midden van weilanden met in de verte paarden. Ik blijf nog even kijken voor ik het restaurant binnenstap. Ik adem diep in en ruik de geur van gras. Het is hier helemaal stil. Op mijn knorrende maag na dan. In de Auvergne bezoek je geen hotspots. Hier dompel je onder in kneuterigheid. Dat wordt duidelijk zodra we binnenstappen bij La Golmotte. Een restaurantje met een oubollig interieur.

Denneappels in eierdopjes, kleedjes, zinken melkbussen. Ik mis nog de potpourri. Wie weet zie ik het over het hoofd. Ik geniet met volle teugen. We eten typisch Franse gerechten. Eigenlijk wil ik nooit meer anders. Een bordje met fantastische charcuterie. Huisgemaakte terrine, ham en gedroogde worst. Als hoogdgerecht koos ik voor Le Puy linzen met confit de canard. Gekonfijte eend die zo lang gegaard is, dat het vlees van het bot afvalt. Ook de afsluiter van de maaltijd is geweldig. Een terrine van appel met karamelsaus.

Wat een heerlijke eerste dag. Tonnetje rond, rol ik mijn bed in. Eigenlijk al klaar voor nog een dag in de Auvergne. Eerst nog slapen. Morgen is het weer zo ver.

Wil je meer lezen over de Auvergne? Kijk dan op de website van Auvergne Toerisme. Voor andere regio’s van Frankrijk kijk je op www.france.fr. De eerste foto van mij in actie is trouwens genomen voor Rosanne van Bonjour Frankrijk. Ook die website is het bekijken waard voor heel veel Frankrijk inspiratie. Deel 2 van mijn avonturen in de Auvergne deel ik heel snel met je! Ben jij er wel eens geweest? En wat vond je ervan? Laat het me vooral even weten :-)!

Dit kan via Facebook, tag Little Spoon op Instagram of op Twitter en gebruik de hashtag #LITTLESPOONNL.

Volg je me al?
Facebook, Instagram, Twitter

In samenwerking met Atout France.