Er zijn soms dagen, of zelfs weken, dat ik iets te lief ben voor mezelf. En dan niet dat ik allemaal cadeautjes koop voor mezelf of zo. Nee, ik mag dan eten waar ik zin in heb. Dit gulzige monster stopt dan van alles in haar mond wat er voor handen is. Nu ik dit zo zeg vraag ik me af of dit echt lief zijn is, voor jezelf. Meer minder streng, want je bent vooral lief voor je lijf als je er goed voor zorgt. Over het algemeen eet ik gezond, maar oh oh oh wat geniet ik er ook van om af en toe gewoon even lekker alles te laten gaan en toch voel ik me wel beter als ik gewoon iets gebalanceerder eet.
Noodrem
Na twee weken zondigen was het echt tijd om op de rem te trappen. Of beter, flink aan de noodrem te trekken. Ho, stop, nu is het genoeg! De schade op de weegschaal is nu nog redelijk beperkt en na een week gezond eten en sporten is dat gewoon weer helemaal recht getrokken. Wat is dat toch dat als ik de teugels wat laat vieren, het sporten er ook direct bij inschiet? Herkennen jullie dit? Terwijl ik sporten eigenlijk best wel heel leuk vind om te doen. Niet leuk genoeg dus.
Vol en verzadigd
The day after, na mijn sinner weeks, had ik echt geen trek. Nog steeds vol en verzadigd. Dat komt niet vaak voor, want als ik ‘normaal’ eet, is het eerst wat ik doe ‘s ochtends ontbijten. Nu duurde het toch echt wel een uur of vier. Oeps! Ik besloot licht te lunchen. Wie weet kon ik nog iets compenseren. Er lag een stuk courgette in de koelkast. Het plan was om er een simpele salade van te maken. Plakken courgette, veel citroensap, een beetje Parmezaan, een scheut goede pittige olijfolie en een paar ansjovisjes. De Parmezaan en ansjovis geven de courgette een bootst van vanjewelste.
Afkickfase
Ik beken eerlijk, ik had echt helemaal geen zin in die salade. Nog wat in de afkickfase dacht ik allemaal aan slechte dingen. De dag begon zo goed met yoghurt, ja echt yoghurt – dat mag voor een anti-yoghurt iemand wel in de krant vind ik – en een green juice. Het was al eeuwen geleden dat ik zo’n shot vitamientjes binnenkreeg. Ik sprak mezelf vermanend toe. “Kom op, je bent zo goed op weg vandaag. Doorzetten! Enne, denk vooral even aan die broeken die al een beetje knellen.” Oke duidelijk zaak. Geen vette hap maar aan de courgettesalade. Ik nam een hap en wauw! Te lekker gewoon. Zo simpel, snel klaar, best wel gezond en fantastische smaken.
Na het maken van een gezonde keus ben ik altijd extra blij met mezelf. Ik kon dan ook niet anders dan het recept met jullie delen. Lekker als lunch. Voor iets minder licht eet je er een boterham naast of een kop soep bij. Ook perfect als side salad bij een goede pasta.
Courgettesalade met ansjovis en Parmezaanse kaas
Voor 1 of 2 personen
Dit zit erin:
½ courgette, in slierten (ik gebruik hiervoor de kaasschaaf. Dunschiller kan ook)
½ blikje ansjovis
Klein handje verse basilicum
Parmezaanse kaas snippers, zoveel als je lekker vindt
Sap van 1 citroen
Extra vergine olijfolie
Zo maak je het:
Verdeel de slierten courgette over een schaal. Strooi de Parmezaanse kaas over de courgette en leg de ansjovisjes er bovenop.
Schenk nu lekker royaal de geurige olijfolie en het citroensap erover. Maak de salade af met de blaadjes basilicum en als het nog niet zout genoeg is door de ansjovis, strooi er dan nog wat grove korrels zeezout over.
Het is het lekkerste om de smaken even goed in te laten trekken.
Ga jij een recept van Little Spoon maken? Laat het mij dan weten. Ik ben super benieuwd naar jullie kookkunsten. Dit kan via Facebook, tag Little Spoon op Instagram of op Twitter en gebruik de hashtag #LITTLESPOONNL.
Volg je me al?
Facebook, Instagram, Twitter
Geef een reactie