Waarom Alentejo in Portugal op jouw bucketlist hoort

Bij mij stond ie er op hoor. Op de oneindige bucketlist kon ik Alentejo afvinken. Het enige probleem is, dat deze Portugese streek, direct weer met stip in de top 10 van mijn bucketlist binnen dendert. Het was alles wat ik er van verwacht had en meer. Veel meer zelfs. Daarom sta ik nu al te popelen om andere delen van het binnenland te ontdekken maar ook de kust moet geweldig en spectaculair zijn. Voor het zover is vertel ik jullie eerst heel graag waarom een vakantie naar Alentejo nu eindelijk om die reisverlanglijst hoort.

Dromerige witte stadjes en uitgestrekte landschappen

Alentejo heeft uitgestrekte landschappen. Het verkoelende briesje speelt flirterig met mijn haar. Je ziet hier heuvels, kurkbomen en amandelbomen. De vergezichten zijn om van te dromen. Het ritme van het leven is rustig. Weilanden met koeien of de zwarte varkens die Alentejo typeren. Af en toe komt er een eenzaam huis in beeld. Meestal wit en in vervallen staat. Of er doemt in de verte een stralend wit dorp op, wat licht lijkt te geven tussen de gele velden. Het ene dorp is nog charmanter dan het andere. Het lijkt soms alsof de tijd heeft stil gestaan. Monzaras is mijn favoriet. Dit dorp prachtig en schilderachtig.

Wit pleisterwerk

Ik vergaap me aan dromerige stadjes en huizen met wit pleisterwerk. De mannen waren van oudsher op het land, daarom zorgde de vrouw des huizen voor het strakke en helder witte pleisterwerk van de huizen. Een Portugese dame vertelde zij dat ze het zelf probeerde. Ze was een week bezig en het zag er niet uit. Een dorpsgenote van een jaar of 70 kon het niet aanzien en deed al haar werk overnieuw. Binnendag was het hele huis gedaan. Super knap toch?

Alentejo

Alentejo is de grootste regio van Portugal, maar met slechts 500.000 inwoners, heel dunbevolkt. De grootste stad, Evora, telt slechts 35.000 inwoners. Zelfs mijn eigen Vlissingen is groter. Het leven is hier rustig. Een ritme waar ik in het hectische Nederland alleen maar van kan dromen.

Dark sky reserve

Ik ben een dromer. Dat weten jullie misschien wel. Ik kan me verliezen in mijn eigen fantasie. Denk nu niet dat mijn hele leven een fantasie is, maar ik vind het heerlijk om na te denken over onbereikbare of zelfs ongrijpbare dingen. Daarom vond ik het ook zo bijzonder om in Alentejo ’s avonds sterren te kijken. Dit kun je natuurlijk ook thuis doen. Vanuit je luie tuinstoel of liggend op het gras, maar geloof mij, de sterrenhemel die we hier zien is niets in vergelijking met die in Alentejo. WAUW! Ik kan niet anders zeggen dan WAUW. Zoveel sterren heb ik nog nooit gezien en ook de melkweg zag ik nog niet eerder.

Duizenden fonkelende sterren

Rond een uur of half tien in de avond gaan we naar de Dark Sky Reserve. Het is al donker, maar de maan is nog te aanwezig om al die duizenden fonkelende sterren te tonen. In Nederland zien we amper sterren. Zeker als je het vergelijkt met Alentejo. Er is hier amper lichtvervuiling. Dat is in veel landen wel anders. Alentejo is heel donker. Onze gids vertelt zo enthousiast over alle planeten, de melkweg, het ontstaan van sterren dat ik aan zijn lippen hang. Door de telescoop kijken we naar Jupiter, Venus en Mercurius. Ik zie zelfs de ring rond Saturnus. Door de telescoop, want met het blote oog is dit niet te zien. Ga je naar de Dark Sky Reserve? Neem wel wat warme kleding mee. Ook in de zomer. Ik had een trui aan en een sjaal mee, maar dit was echt te fris.

Jammer genoeg lukte het me niet om zelf mooie foto’s te maken. Check deze link even voor prachtige beelden en meer info.

Bezoek een pottenbakker voor keramiek

Als extreme liefhebber en verzamelaar van servies, ben ik altijd op zoek naar iets unieks om mee naar huis te nemen als souvenir. Bij een Portugese pottenbakker kom ik dus zeker aan mijn trekken. Wandel er eens binnen en vergaap je aan al het moois wat er is. Ik bezocht Olaria in São Pedro Corval en keek mijn ogen uit. In de Algarve nam ik schalen in de vorm van vissen mee naar huis. In Centro de Portugal ging ik voor sardineblikjes van steen. Nu koos ik mooie schalen met een blauwe binnenkant en witte buitenkant met bloemen.

Varen over het Alqueva meer

Als je in Portugal bent ga je ervan uit dat het zonnig is en warm. Gewoon mooi weer. De eerste dag in Alentejo was het wat bewolkt, met hier en daar een drup regen. Zo jammer als er een middag varen over het Alqueva meer op de planning staat. Dit is één van de grootste kunstmatig aangelegde meren van Europa. Toch zou je dat niet zeggen dankzij de grillige en natuurlijke vorm. En alsof het zo moet zijn, brak de zon voorzichtig door. Net op het moment dat wij aan boord gaan van de boot.

De lucht breekt open en ik absorbeer dankbaar alle zonnestralen. Vanaf de boot geniet ik van de indrukwekkende landschappen en vergezichten. Het is stil, bijna vredig. Zo fijn om op het water te zijn. Ben je in de buurt? Echt een boottrip boeken. Wil je eens op een bijzondere plek logeren? Boek dan een boothuis, midden op het Alqueva meer. Over rust gesproken. Schuif voor je gaat varen aan voor een uitgebreide lunch bij Ameira Marina. Hieronder vertel ik meer over.

Proeven van de authentieke Portugese keuken 

De belangrijkste reden om naar Alentejo te gaan vind ik het eten en de wijnen. Natuurlijk, hoe kan het ook anders. Ik heb zoveel lekkers geproefd. Weldadig gedekte tafels, met ontelbaar veel schalen gevuld met streekgerechten waar ik van kan blijven eten. Het is alsof je in een droom beland. In Alentejo eet men seizoensgebonden. De keuken is basic en natuurlijk. De Portugese keuken heeft veel toetjes met eigeel. Dit komt omdat het eiwit gebruikt werd voor het stijven van de kleding. Ik vond het wel een grappig verhaal. In Evora at ik er één. Zo lekker. Zeker in combinatie met een sterke espresso.

Ameira Marina

Zo schuif ik aan bij Ameira Marina. Mijn favoriete Portugese gerecht staat hier op tafel. Een salade met kikkererwten en bacalhau. Ook het brood met olijfolie en grof zeezout smaakt me goed. En om over de gestoofde varkenswangetjes nog maar niet te spreken. We drinken wijn uit Alentejo. Dit restaurant kijkt uit over het  Alqueva meer, waar ik hierboven over vertelde. Het is niet allen bijzonder omdat het kunstmatig is aangelegd. Onder water liggen flessen rode wijn. Ik proef de wijn in Monsaraz van wijnhuis Ervideira. Na tien maanden in eiken houten vaten te hebben gelegen gaan de flessen wijn acht maanden het water in. De temperatuur en hoge druk zogen voor een bijzondere smaak.

Herdade do Sobroso

Herdade do Sobroso is een droomplek. Een landgoed van wel zestienhonderd hectare groot. Heuvels die dienstdoen als wijngaarden. Je kunt hier ook logeren en één van de elf kamers, in traditionele Alentejo stijl boeken. Ik krijg een rondleiding over het terrein en mag verschillende wijnen proeven. Er staan allerlei hapjes klaar om de wijn te begeleiden. Ook al is het nog ochtend, dit houdt mij niet tegen om het me uitstekend te laten smaken. Wist je trouwens dat de kwaliteit van de wijn omhoog gaat als de wijngaard moet lijden door droogte? Hoe droger en warmer dus, hoe beter. Nu snap je misschien ook wel waarom de wijn soms zo per jaar kan verschillen.

Ik kijk hier mijn ogen uit. Een moeder ooievaar die zich ontfermt over haar kleintjes. Kleurrijke kleden op de wit gepleisterde banken, wapperende gordijnen, schommelstoelen en mooie hoekjes om je terug te trekken met een glas wijn. In het hotel is ook een restaurant. Hier proef ik allemaal heerlijke gerechten uit Alentejo.

Monte da Ravasqueira

Net voor ik weer terug naar Lissabon ga om het vliegtuig naar Nederland te pakken, heb ik het geluk Monte da Ravasqueira in Arraiolos te bezoeken. We hadden de persreis niet beter kunnen afsluiten. Onze gids Mari, leidt ons rond door de wijngaarden en vertelt over het landgoed en de wijnen. Daarna is het tijd om wederom koninklijk te lunchen. Wat een genot.

Slapen op idyllische plekken 

Wat ik zo bijzonder vind aan Portugal is dat eigenaren van hotels en B&B’s zoveel moeite doen. Voor het ontbijt, het interieur en om jou als gast in de watten te leggen, In de Algarve logeerde ik al bij Pensao Agricola en O tartufo, wat er allebei zo enorm mooi uit zag. Ook tijdens mijn trip naar Alentejo slaap ik op mooie plekken.

Horta da Moura

 Ik logeer bij Horta da Moura in Monsaraz. Mijn kamer is groot en heeft zelfs een open haard. Niet dat ik die gebruik, maar goed, het idee is leuk. Het zwembad ligt op een heuvel en heeft een schitterend uitzicht. Wandel ook eens door de tuin. Prachtig. Het diner hier viel wat tegen. Zoek daarom gewoon een leuk restaurant in de buurt. Het ontbijt smaakte wel goed. Ook bij het Ecork hotel mag ik verblijven. Prachtig! Ik zeg heel eerlijk, ik had het zelf niet snel geboekt. Het is groter dan ik prettig vindt en best strak en modern qua interieur. Toch is het er heel fijn. Ik ontbijt in de ochtend met uitzicht op het landschap en geniet van de zon op het dakterras met zwembad.

Herdade Da Amendoeira

De laatste dag in Alentejo bezoek ik Herdade Da Amendoeira. Het is zonnig, met een strakblauwe lucht. Ik krijg een rondleiding over het terrein van deze agriturismo. Door de boomgarden met amandel- en fruitbomen, en door de kaasmakerij. Je kunt hier logeren in kamers helemaal in Alentejo stijl. Je ontbijt is biologische en zoveel mogelijk van eigen land. Er lopen koeien in de weilanden rondom, twee lieve honden scharrelen over het terrein en er hupsen konijnen. Het is een fijn plaatje. Ik logeerde er niet zelf, maar als ik terug ga naar Alentejo, doe ik dat zeker. Net zoals bij Herdade de Sobroso.

Ben jij al in Alentejo geweest? Ik ben benieuwd wat je ervan vond. Laat het me weten. Dit kan via Facebook, tag Little Spoon op Instagram of op Twitter en gebruik de hashtag #LITTLESPOONNL.

Volg je me al?
Facebook, Instagram, Twitter

Bedankt Visit Alentejo voor de geweldige uitnodiging!